Әйтерсең лә вакыт туктап калган. Равия шундый халәттә бүген. Соңгы елларда бик күп елый ул. Тыела алмыйча, җирне тырнап үксегән чаклары да, инде тынычландым дигәч, тагын-тагын кайнар яшькә манчылган йокысыз төннәре дә күп. Яши дә, яшәми дә төсле. Таш диварлы фатиры эченә кереп бикләнә дә, ялгыз башын әллә нинди авыр уйлар чорнап ала.

Воткинск шәһәренең Калинин урамында урнашкан мәһабәт биналы мәчет әллә кайдан күренеп балкып тора. Тыштан гына түгел, эчтән дә нур чәчеп, үзенә тартып тора ул. Әлеге мәчетнең имамы Мөхәммәтнур Галимҗан улы Әшрәпов белән әңгәмәбез дә шундый җылы, тирән мәгънәле булды.

20 октябрь көнне Удмуртиянең атказанган журналисты, 1993-1997 елларда «Яңарыш»ның баш мөхәррире булган Закуан Фәттах улы Нуретдинов 87 яшендә бакыйлыкка күчте. Ул гомерен журналистикага һәм милләт ихтыяҗлары өчен көрәшкә багышлаган шәхес иде. «Яңарыш» журналисты Эльмира Нигъмәтҗан аның турында истәлекләрне барлый.

Быел «Гаилә елы» булгач, «ВКонтакте» социаль челтәрендәге татар милләтеннән булган кулланучыларга мөрәҗәгать итеп, сораштыру үткәргән идем. «Гаиләләр ничек төзелә, күпчелек яшьләр бер-берсе белән ничек таныша?» – дип кызыксынуым иде.

15 февраль – сугышчы-интернационалистлар көне. 1989 елда Совет гаскәрләренең соңгы колоннасы Әфганстаннан чыгып китү уңаеннан, нәкъ менә шушы көн истәлекле дата санала. Флүр Шаһиев истәлекләре белән уртаклашты.

Без якыннарыбызны котлап, изге теләкләр теләгәндә: «Йөзгәчә яшә!» – дибез. Әмма 100гә җитүчеләр бик сирәк шул алар. Кайберәүләр хәтта 30 яшькә җиткәндә дә сәламәтлекләре «көрчеккә» терәлгән, үзләрен тормыштан тәмам туйган итеп хис итәләр. 100 ел – бер гасыр!

Үз һөнәренең остасы булып танылган, тирә-якта ихтирам яулаган милләттәшләребез бик күп. Үз шөгыльләре белән башкаларга шатлык өләшүче андый кешеләргә карап сокланабыз, горурланабыз, тик аларның яшәеше, эчке дөньясы, тормышы турында кызыксынмыйча да калабыз. Фотограф Әхәт Хисаметдинов менә шундый мөхтәрәм кешеләрнең берсе иде.

Авыл хуҗалыгы фәннәре докторы, профессор Илдус Шамил улы Фатыйхов белән мин күптәннән таныш. Аның үз хезмәте өлкәсендә генә түгел, дөньяви карашы киң булуы сокландыра мине.

Удмуртия Республикасының дәүләт оркестры баш дирижеры Фирдәвес Ханнанов миңа әкият героен хәтерләтте. «Хәзер әти-әни мәрхүм, татарча аралашыр кеше булмагач, ни кызганыч, туган телдә сүз байлыгы саега бара», – ди ул.

«Кеше хәлен кеше белми, үз башына төшмәсә». Бабалар бу җырны иҗат иткәндә нинди җан әрнүләре, бәгырьләренә үткән кайгылар кичергән икән? Кызганычка, һәр дәвер кешесенең өлешенә нинди дә булса бәла килмичә тормый. Әле бер, әле икенче урында кан коюлар туктап торганы юк. Язма махсус операция корбаны Равил Рамил улы Шакировның фаҗигале язмышы турында.