Иртәнге биштә уянгач, иремнең янымда булмавын күрдем. Ирем белән дус кызымны бергә күргәч, минем хәлемне күз алдына китерегез…

Танышым тормышындагы күңелсез хәл турында сөйләде.

Укучыбыздан килгән хат белән таныштырабыз.

Безнең белән тормышы хакында уртаклашкан ханымның язмышы белән таныштырабыз.

Укучыбыздан килгән хаттагы сорауны «Интертат»лыларга юллыйсы килә.

«Үз йөзеңне күптән күрдеңме, хәшәрәт? Бар, көзгегә кара!» – дип кычкырды миңа әле күптән түгел генә мин аны кашыктан ашатып, юындырып, тәрбияләгән кеше.

Укучыбыз социаль челтәргә язган хатны тәкъдим итәбез.

Иске Яңа елда яңа кешеләр белән бер мәҗлескә эләктем. Шунда яңа танышым, «шыпырт сүз» итеп кенә сөйләп, киңәш сорады. Матбугатта эшләгәнемне белгәч, «исемемне язмыйча гына кешедән сора әле» диде.

Укучыбыздан килгән хатны игътибарыгызга тәкъдим итәбез.

«Кайберәүләргә аптыраплар китәм: ничек итеп, бүгенге көндә «съемный» фатирда бишәр бала үстереп ята микән ул кешеләр?! Без җүләрме соң, алармы? Белмәссең...».

«Булмас димә, дөнья бу!» Телеграм-каналы җен-пәриләр, мистик хәлләр турында яза. Шул каналдан берничә тарихны «Интертат» укучыларына тәкъдим итәбез.