​​​​​​​Кышка кергәндә, татар авылларында каз өмәсе башлана. Ул кайбер авылларда күңел ачуларга корылган, уенлы-көлкеле күмәк бәйрәм кебек уза. Шунысы кызганыч, бу йола күп җирдә инде югала, онытыла башлады. Яшьләр авылдан шәһәргә ашкынган заманда, бу матур гореф-гадәтне саклап калу җиңел түгел. Әмма кирәк...

Үз һөнәренең остасы булып танылган, тирә-якта ихтирам яулаган милләттәшләребез бик күп. Үз шөгыльләре белән башкаларга шатлык өләшүче андый кешеләргә карап сокланабыз, горурланабыз, тик аларның яшәеше, эчке дөньясы, тормышы турында кызыксынмыйча да калабыз. Фотограф Әхәт Хисаметдинов менә шундый мөхтәрәм кешеләрнең берсе иде.

Эт агрессияне законлы рәвештә күрсәткән: ул хуҗасының милкен һәм аның баласын саклаган, дип саный кинолог.