Өр-яңа чәшке тун кигән коллегасының курьердан чәчәкләр алганына күрде дә, Нәсимәнең ике битенә тиң ут капты. Кызыллык бит алмаларыннан муенына, колак яфракларына кадәр күчте.

Бүген тагын кар яуган. Машинаны кар көртеннән казып чыгарганчы, ким дигәндә ярты сәгать узачак. Юлларда нәрсәдер әле тагын?!

Кадрия күптәннән инде үзендә бер сәерлек сизә. Кемгәдер ачуы килеп, шул кешегә «уңышлар» теләсә, озак та үтми теләкләре кабул була. Кайчагында шулкадәр тиз, хәтта берничә көннән үк ачуын китерүченең ниндидер күңелсезлеккә тарыганын ишетә.

Аларның очрашу урыны театр иде. Икәү бергә спектакль карыйлар да, Ленар Хәйдәрович Рәмзияне өенә кадәр озата. Кайчагында юл уңаеннан берәр кафега тукталалар. Озакка түгел, Рәмзия өендә балалары көткәнен бер мизгелгә дә исеннән чыгармады.

Рөстәм тагын соңга калып кайтты. Мондый соңга калулар актык вакытта бигрәк ешайды әле. Рәмзия башта әллә ни сагаймаган иде. Эше дә күп инде, тегесе-монысы килеп чыккандыр, дип, башына гел яхшы уйлар гына кертергә тырышты. Ләкин бүген сабыр савытлары тәмам тулып ташыды ахрысы.

Икенче көнне дә, өченче көнне дә рәтләнмәде Хәтимә апа. Авыл фельдшеры килеп, кан басымын, температурасын үлчәгән булды. Ул гына дәваларлык түгел иде ахрысы чире, район больницасына салмый булмас, диде үзенә иярә кергән күрше хатынына.

Эшкә батыр, көчкә егәрле булды Хәтимә апа. Андыйларга картлык та, чир дә мәңге кагыла алмас шикелле бит ул. Ләкин беркөнне Хәтимә апаның көтүе куылмый калды.

Нурзия әбисен шашардай булып тыңлады. Ничек аңа беркем дә моңарчы әйтмәгән бу серне?

— Әни, китим инде Сабира апалар белән! Ичмасам, без дә бераз кешечә яши башлар идек. Әни дим? – Менә ничә көн инде шушы сүзләре белән Нурдидә әнисенең йөрәк итен ашый. Авылга Сабантуйга кайткан күрше апасы белән Үзбәкстанга китмәкче.

Егетне вакытында тыеп кала алмаганга Нәфисә күңеленнән үзен битәрләп, кыенсынып йөрсә дә, «без бит барыбер бергә булачакбыз», дигән уй җанын тынычландырды.

Разия апаларның капкасына төн уртасында ниндидер машина килеп туктады. Күршесе Фәхернисаның дару эчәргә торган мәле иде, кызыксынып, тәрәзә пәрдәсенең бер читен шудырды. «Кем булыр бу вакытта? Разияга алай кайта-китә торган кеше дә юк... Кызы шәһәрдә, эштә...»

Татарстанда коронавирус белән авыручы балаларның гомерен ничек саклап калалар? Иң кечкенә пациентлар нәрсә белән очраша һәм вирус алар өчен ник бу кадәр куркыныч — Республика клиник балалар хастаханәсенең «кызыл зона»сындагы балаларның авыру тарихлары.