Татарстанның халык язучысы Гариф Ахуновның 100 еллыгы Арчада зурлап билгеләнде. Казаннан килгән делегацияне баллы-татлы чәк-чәк һәм гармун моңнары белән җирле уңганнар каршылады. Аннары Татарстан Язучылар берлеге десанты, күренекле мәдәният һәм сәнгать эшлеклеләре белән әдипнең каберенә зыярәт кылырга юл тоттык.

Иртән иртүк торып кәһвә чөмерә-чөмерә кухня тәрәзеннән карыйм: урам себерүче коелган сары яфракларны әле бер, әле икенче якка күчереп йөри. Яфраклар кыштыр-кыштыр килә. Шәһәр йоклый әле, ә ул инде хезмәттә. Көзнең ничек тиз килеп җитүен дә нәкъ менә ул күрә. Хәер, әле халык телендә «әбиләр чуагы» дибез, тик бу җылы кояшлы көннәр озакка сузылырмы?

Фәрхәт абый Зыятовны Арча районында белмәгән кеше юктыр. 42 ел дәвамында меңләгән мәктәп баласын тәрбияләп, татар теле һәм әдәбиятына мәхәббәт уяткан бөек шәхес иде ул. Кызганыч, «иде» дияргә туры килә, чөнки Татарстанның атказанган мәктәп укытучысының гомере 20 июльдә 73 яшендә мәңгелеккә өзелде.

Татарстан матур һәм кызыклы урыннарга бай. Алар арасында инде туристлар арасында шактый танылганнары да, әлегә әзрәк дәрәҗәдә популяр булган, әмма шулай ук үзенчәлекләре белән аерылып торган, халыкны җәлеп иткән урыннар да бар. Без сезне шуларның кайберләре белән таныштырып үтәргә булдык.