Ходай белән мөнәсәбәт - ышанычлы ияләшү булганда, кешедә элек булган яраларны дәвалау өчен куәтле ресурс барлыкка килә, дип саный “Бәхет ачкычы” иҗади төркеменең тәрбияче-методисты, психолог Һава Шайдуллина. “Интертат.ру” белгечнең бу уңайдан әйтелгән фикерләре белән бүлешә.

Шагыйрь Газинур Морат “Пар алма” (2008) исемле китабыма язган “Кереш сүз”дә: “Автор (Сания Әхмәтҗанова – Интертат) өчен җыр һич тә музыкаль төшенчә генә түгел, ул — кеше күңеленең барлык төс-сурәтләрен, әверелеш-тирбәлешләрен сынландыра торган иҗади хәл-халәт тә. Бабаларыбыз юкка гына, җырның ертыгы юк, димәгәндер инде. Дөрес, халкыбыз әлеге тәгъбирне үзе чыгарган җырларга карата әйткән булгандыр. Халык җырларының, чыннан да, ертыгы юк шул”, - дигән иде. Ә менә җырның, уйлап карасаң, “ертыгы” була икән. Русларның “из песни слов не выкинешь” дигән әйтеме аны соңыннан, бик теләсәң дә, ямап-үзгәртеп булмаганга бер ишарә булып торадыр, минемчә.