Гата бин Әбу Рабахтан риваять ителә, ул әйткән:

(Бервакыт) Ибн Аббас, Аллаһ аларның икесенә дә рәхмәт итсен, миңа болай диде: «Сиңа җәннәт әһленнән бер хатын-кызны күрсәтергәме?» Мин: «Әйе», - дидем.

Ул: «Бу кара хатын (үз вакытында) Пәйгамбәргә ﷺ килеп, болай диде:

«Минем эпилепсия хасталыгы булган вакытларда, гаурәтем ачыла, (бу чирдән шифаландырсын дип) Аллаһка дога кыла алмассыз мы?».

(Пәйгамбәребез ﷺ аңа җавап итеп:)

«Теләсәң, сабыр ит, һәм сиңа җәннәтне вәгъдә итәм, теләсәң, Аллаһтан сине дәвалауны сорыйм», - диде.

Ул: «Мин сабыр итәрмен», - диде, аннары (өстәп):

«Минем гаурәтем ачылып китә, Аллаһтан (эпилепсия вакытында) гаурәтем ачылмавын сорагыз әле», - диде, һәм ул Аллаһка аның өчен шундый дога кылды». Сахих Бохари, 5652. Сахих Мөслим, 2576. Мүснәд Имам Әхмәд, 3240

https://t.me/tathadisler