Гайшә (Аллаһ аннан разый булсын иде) сөйләгәнчә, Аллаһның Рәсүле ﷺ бер төнне йоклый алмыйча уздырган һәм Мәдинәгә кайткач болай дигән:
«Бүген төнне мине тәкъва сәхабәләремнең берсе сакласа иде!»
Шул вакытта без корал тавышларын ишеттек. Рәсүлебез ﷺ сорады:
«Бу кем?»
Шулчак якынлашкан кеше җавап бирде: «Мин — Сәгъд ибн Әбү Ваккас. Мин сине сакларга килдем».
Шуннан соң Рәсүлебез ﷺ тынычланып ял итә алды». Сахих Бохари, №2885
Аңлатмалар:
1. Бу хәдис безгә иң бөек һәм хөрмәтле шәхесләр дә кайвакыт ярдәмгә һәм саклауга мохтаҗ булырга мөмкин икәнлеген күрсәтә.
2. Хәдис һәр эшнең, шул исәптән иминлек һәм саклау эшләренең дә Аллаһ кулында булуын искәртә. Аллаһ теләгән вакытта кирәкле ярдәмен җибәрә. Бу Аллаһка тәвәккәл итүнең әһәмиятен ассызыклый.
3. Үзебезнең иминлегебез турында кайгыртырга һәм дошманнардан сакланырга кирәк.
4. Җитәкчене, башлыкны саклау — мөһим бурыч.
5. Хәдис Сәгъд ибн Әбү Ваккасның фидакарьлеген һәм тугрылыгын күрсәтә. Аның ни кадәр өстен, акыллы икәнлеген җиткерә. Ул үз теләге белән Рәсүлебезне ﷺ сакларга килгән.
6. Аллаһка тәвәккәл итү сәбәпләрне куллануга каршы килми. Тәвәккәл итү — йөрәкнең гамәле, ә сәбәпләрне куллану — тәннең һәм әгъзаларның гамәле.