Бер көнне Пәйгамбәр ﷺ кабер янында елап торган бер хатын-кыз яныннан үткәндә, (туктап) аңа болай диде:

«Аллаһтан куркыгыз һәм сабыр булырга тырышыгыз». Елап торган хатын-кыз аны танымаган, шуңа күрә аңа болай дип кычкырган: «Мине ялгыз калдыр, син минем хәлемне белмисең!».

Аннары аңа: «Бу Пәйгамбәр ﷺ иде!» — дип әйттеләр. Шуннан соң ул Пәйгамбәр ﷺ нең йортына килде, әмма сакчыларны күрмәде.

Ул аңа болай диде: «Мин сезне танымадым, (сез икәнлеген белгән булсам, болай әйтмәс идем, чөнки сезгә миңа караганда күбрәк авырлыклар килде)!».

Пәйгамбәребез ﷺ аңа болай дип җавап бирде:

«Чынлыкта, (иң мөһиме ул) сабырлыкны кайгы-хәсрәтнең башында күрсәтү». Сахих Бохари, 1283.

https://t.me/tathadisler