عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ: «أَحَيٌّ وَالِدَاكَ؟ فَفِيهِمَا فَجَاهِدْ
Габдуллаһ ибн Гамрдан, Аллаһ аларның икесеннән дә разый булсын, хәбәр ителә: бервакыт Пәйгамбәребезгә салләлләһү галәйһи вә сәлләм бер кеше килеп, Аллаһ юлында тырышлык кую өчен рөхсәт сорады.
Пәйгамбәребез салләлләһү галәйһи вә сәлләм аңардан:«Әти-әниең исәнме?» — дип сорады.
Ул җавап бирде: «Әйе». Шунда Пәйгамбәр салләлләһү галәйһи вә сәлләм әйтте: «Алай булгач, үз көчеңне һәм тырышлыгыңны аларга хезмәт итүгә багышла».
Сахих Бохари, 3004
Аңлатма:
1. Бу хәдис әти-әнине кайгырту һәм аларга хезмәт итү — мөселманның иң әһәмиятле бурычы икәнлеген күрсәтә. Хәтта кеше бөек гамәл кылырга, мәсәлән, Аллаһ юлында тырышлык куюда катнашырга теләсә дә, әти-әнигә ярдәм итү һәм аларга хезмәт итү беренче урында булырга тиеш. Аеруча әти-әни ярдәмгә мохтаҗ булсалар бу үтә дә мөһим.
2. Аллаһ юлында тырышлык – бары тик хәрби гамәл генә түгел: Хәдистә ассызыкланганча, Аллаһ юлында тырышлык кую яу кырында гына булмый. Ул, шулай ук, көндәлек тормышта үзеңнең бурычларыңны үтәү өчен күрсәткән тырышлыкны да үз эченә ала. Әти-әнигә хезмәт итү дә Аллаһ юлында тырышлык кую булып санала, чөнки бу изгелек һәм хөрмәт күрсәтү гамәле. Динебездә бу гамәлләр иң олы бурычлардан санала.