Сәхел ибн Са‘дтан (Аллаһ аңардан разый булсын) риваять ителә, Пәйгамбәр ﷺ әйтте:
«Һичшиксез, минем өммәтемнән 70 мең (яки 700 мең) кеше (исәп-хисапсыз) җәннәткә керер, аларның беренчесе соңгысы кермичә җәннәткә кермәс. Барчасының йөзләре тулган ай кебек булыр». Сахих Бохари, 3247
Хәдиснең аңлатмасы:
- Саннардагы аерма (70 000 яки 700 000) хәдиснең төрле тапшыру вариантлары белән бәйле. Ике вариант та сайланганнарның күп булуын күрсәтә.
- «Аларның беренчесе соңгысы кермичә җәннәткә кермәс»: бу кешеләрнең барысы да берьюлы яки бергә, бер төркем буларак җәннәткә керүләрен аңлата. Бу аларның аерым дәрәҗәсен һәм бердәмлеген ассызыклый. Галимнәр бу кешеләрнең җәннәткә бер саф итеп керүләрен әйтәләр.
- «Аларның йөзләре тулган ай кебек булыр»: бу аларның матурлыгын, нурлы һәм олылыгын тасвирлау. Гарәп мәдәниятендә тулган ай камиллек һәм бөеклек символы булып тора. Бу шуны күрсәтә: бу кешеләр Аллаһ бүләге булган аерым матурлыкка һәм яктылыкка ия булачаклар.
- Безгә шушы кешеләрнең берсе булырга омтылырга кирәк. Кайбер галимнәр бу сан һәрбер гасырда яки буында яшәүчеләргә кагыла, дип әйткәннәр.