Сүрәне Камил хәзрәт Сәмигуллин укый (гарәпчә)

Сүрә тәфсирен Илдар Кыямов укый

Рәхимле һәм шәфкатьле Аллаһ исеме белән!

1. [Кояш күтәрелә торган] Иртә белән ант итәмен!

2. Һәм куерган вакыттагы төн белән [ант итәмен]!

3. Раббың сине ташламады һәм [сиңа] ачуланмады да.[1]

4. Һичшиксез, соңгы [тормыш] синең өчен әүвәлгесеннән яхшырак.

5. Раббың сиңа [дөньяда да, Ахирәттә дә] бирәчәк, һәм син канәгать булачаксың.

6. Раббың синең ятим калганыңны күреп сыендырмадымы?

7. Сине [балачагыңда] югалган килеш табып, [дин хөкемнәре биреп] һидаять итмәдеме?

8. Янә сине фәкыйрь буларак табып, [Хәдичәнең малы белән] бай итмәдеме?

9. Шулай булгач, [көчсез булуы сәбәпле, малы өчен] ятимне җәберләмә.

10. [Кул сузып] Сораучыны куып җибәрмә.

11. Әмма Раббыңның [биргән Коръән һәм башка хөкемнәре кебек] нигъмәте турында сөйлә.

[1] Риваятьтән күренгәнчә, Расүлуллаһ (салләллаһу галәйһи вә сәлләм) мөшрикләрнең кайбер сорауларына иртәгә җавап бирәчәген әйткән, ләкин вәхинең килүе озакка сузылгач, алар: «Раббысы Мөхәммәдне калдырды һәм аңа ачуланды!» кебек сүзләр әйтә башлаганнар. Бу аяте кәримәләрне иңдереп, Аллаһы Тәгалә Хәбибен юаткан (Бәйдави, Нәсәфи).