Синсез көннәр акрын уза. Алар, бер-берсен куып, күңелдә бернинди эз калдырмый үтә дә китә. Ни шатлык, ни өмет, ни яктылык юк – бары тик бушлык кына. Көн белән төн арасы тоташ бер төстәге пыяла кебек – үтә күренмәле һәм салкын.
Рафил иртән торып, гадәттәгечә, тәрәзә янына килә. Урамда көз. Җирдә яфраклар кыштырдый, күк йөзендә болытлар йөзә. Ул күзләрен йома – күз алдына Алсу килеп баса. Елмаеп, башын бераз кыңгыр салып карый, кулларында – җылы чәй чынаягы.
– Рафил, иртәнге һава нинди тәмле бүген, әйеме? – дия иде ул һәрвакыт.
Рафилнең бу сүзләрдән күңеле чәчәк аткан кебек була. Ә хәзер… бары тынлык. Ул, гадәттәгечә, аш бүлмәсенә уза, ике чынаяк куя — һәм шунда гына исенә төшә: икенчесе инде кирәкми. Ул чынаякны алырга кулын суза, әмма тагын туктый. «Юк, калсын. Шулай булсын. Ул һаман монда кебек», – дип уйлый.
Бер кичне ул урамга чыкты. Җил салкын, әмма күңелдә тагын да салкынрак иде. Урам утлары еракта балкый, кешеләр ашыга. Рафил, халык арасыннан узганда, һәр йөзгә карап үтә – бәлки, ул, Алсу, шулар арасындадыр? Бәлки, бер мизгелгә булса да, күзләре очрашыр?
Ләкин юк. Бер генә караш та йөрәгендә ялкын уты кабыза алмады.
Ул паркка барып утырды. Кулында – иске телефон. Экранда әле дә аның соңгы хәбәрләре сакланган: «Иртәгә күрешербез, яме?» «Мин сине көтәм, Рафил…»
Ә инде иртәгә булмады. Ул көннән соң Алсу китте – мәңгегә, кире кайтмаска. Авыр чир аны бик тиз алып китте. Һәм Рафилнең тормышы шул көнне туктады.
Ул хәзер сулый, йөри, эшли, ләкин яшәми.
Кайвакыт ул, кич җиткәч, пышылдый:
– Алсу, син ишетәсеңме мине? Мин монда әле… синсез.
Җил җавап бирми. Әмма кайвакыт аңа шулай тоела: еракта, җил шаулавында, ул Алсу тавышын ишетә кебек. Нечкә генә, ерактан:
– Мин синең янда, Рафил… Мин китмәдем.
Ул елмая. Күзләренә яшьләр килә, әмма бу яшьләр сагышлы түгел – җылы. Чөнки ул белә: мәхәббәт үлми.
Һәм шул төндә, тәрәзә артында йолдызлар янганда, Рафил үзенә сүз бирә:
– Мин яшәячәкмен. Синең өчен, Алсу.
Ә күктә бер йолдыз кинәт балкып китә. Рафил карап тора һәм пышылдый:
– Беләм, бу – син. Мин күрәм сине, Алсу… Син бит минем күгемдәге иң якты йолдыз.
