Гадел белән Исламия – авылда үрнәк гаилә, һәркем аларны хөрмәт итә һәм мактап сөйли. «Эш» дип янып яшәгән гаиләнең хуҗалык та зур. Абзар тулы мал, ян бакчада җиләк-җимеш, арт бакча бәрәңге, кабак һәм суган белән тулган.
Гаиләдә 4 бала үсә: 2 кыз һәм 2 малай, һәркайсы үзенә күрә тырыш һәм тәртипле. Гадел балаларын бик ярата, ләкин ул балаларга карата һәрвакыт җитди һәм кырыс. Балалар иртән торып эшли, көн дәвамында барлык кирәкле эшләрне башкаралар, кичен, эш бетмичә, өйгә кермиләр.
Исламия кызларын кызгана, ләкин ире алдында үз фикерен әйтергә кыймый. Ул төннәрен арып-талып йоклап яткан балаларының чәчләрен сыпыра, догалар укып, яннарында утыра, күзләреннән тамган кайнар яшьләре битләреннән ага. Тик Исламия иренә берни сиздерми. Сабыр хатын барысын да эчендә саклый.
Гадел һәрвакыт балаларына җаваплы булырга һәм эшне тиешенчә башкарырга өйрәтә. Балалар гаиләдә һәр эшнең мөһимлеген аңлый һәм бер-берсен ярдәм итәргә өйрәнә. Гадел фикеренчә, бар нәрсәдә тәртип булырга тиеш. Хезмәт сөючән булып үскән балалар киләчәктә зур уңышларга ирешәчәк. Әти кешенең хыяллары зурдан, һәм ул ышанычлы итеп алга барырга ияләнгән.
Бер елны кабак бик уңды. Арт бакчада тәгәрәшеп яткан кабакларны лапаска ташырга кирәк. Балалар барысы да эш белән мәшгуль. Кабак ташу 10 яшьлек Сиринәгә калды. Әтисе ташырга әйтеп калдырды. Кыз тәгәрмәчле арбаны кулына алды. Сиринә кечкенәдән чандыр гына булып үсте, үзе нык, тик ябык иде. Шулай да бу баланың тимердәй нык рухы бар – алынган бөтен эшен азакка җиткермичә туктамый.
Кабак ташу да Сиринәгә зур бер «көрәш» кебек тоелды. Ул тизрәк эшне бетерергә теләп, арбага күп итеп төяп ташыды. Туктап та тормады, әнисе чәй эчәргә дәшкәч, ишетмәгәнгә салышты. Шулай итеп, Сиринә бөтен кабакларны берүзе ташыды да бетерде….
Тик иртән кыз урыннан тора алмады, ул авырый иде...
Гадел белән Исламия бик нык куркуга калды. Гадел баласын күреп бик нык дулкынланды, баласы өчен борчылып калды. Ул кызын кочаклап, гафу үтенде. Сиринәне тизрәк табибларга алып киттеләр, дарулар бирделәр, шактый озак дәваларга туры килде. Кызчык билен имгәткән иде...
Шуннан соң Гадел кызларга авыр эшләрне йөкләмәскә уйлады. Исламия, иренең күңеле йомшаруын тоеп, тынычланды. Балаларның саулыгы һәм бәхете гаилә өчен иң мөһиме икәнлеге аңлашылды.
Гадел иртән балаларны йокысыннан уятты. Ул һәркайсына елмаеп, иртәнге эшләрне бүлеп бирде. Исламия кухняда иртәнге аш әзерләп, балаларны сыйлады. Балалар тәмле иртәнге ашны ашап, көч туплады. Аннары, бергәләшеп, мәктәпкә киттеләр.
Гадел һәм Исламия эш планын бергә тикшерделәр. Көн дәвамында бакча һәм абзар эшләрен бүлештеләр. Балалар да үз өлешләрен тырышып башкарды. Кечкенә малайлар һәрвакыт әти-әнигә ярдәм итәргә ашыкты. Кызлар да хезмәткә өлеш кертте, әмма аларга авыр эшләрне башка эшләтмәделәр.
Өй эшләре барысы да балаларга җаваплылык хисе бирде. Гадел аларның тырышлыгын күреп сөенде. Кичкә таба балалар уеннан соң өстәл артында җыелды. Гадел һәрберсен җылы сүз белән мактады.
Төнлә балалар йоклап ятканда, Исламия һәркайсының өстен карап чыкты. Ул чәчләрен сыпырып, догалар укыды.
Балалар тыныч кына йоклады, ә әти белән әни бәхетле иде.
Гадел киләчәккә планнар кора. Бакчага яңа орлыклар утыртырга, малларга тиешле ризык әзерләргә кирәк. Исламия балаларны иртәгәге көнгә әзерләүне уйлады. Көннәр бер-берсен алыштырып, шулай дәвам итте...