Давыл чыкканда, һава торышы бозылганда нинди дога укырга кирәк?

Җил-давыл чыкканда укыла торган дога

 اللَّهُمَّ إِنِّى أَسْئَلُكَ خَيْرَ هَذِهِ الرِّيحِ وَخَيْرَ مَا فِيهَا وَخَيْرَ
 
مَا أَرْسَلْتَ بِهِ وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِيهَا وَمِنْ شَرِّ مَا أَرْسَلْتَ
 
"Әллааһүммә иннии әс-әлүкә хайра һәәзиһир-риихи вә хайра мәә фииһәә вә хайра мәә әръсәлтә биһии вә нәгуузү бикә мин шәрри мәә фииһәә вә мин шәрри мәә әръсәлтә".
 
(Аллаһым! Синнән бу җил-давылның хәерен телим. Аллаһым! Бу давыл белән җибәргән нәрсәнең хәерен Синнән телим һәм Син җибәргән нәрсәләрнең начарлыгыннан Сиңа сыенамын.)
 

Яшен белән күк күкрәгәндә укыла торган дога

 اللَّهُمَّ لَا تَقْتُلْنَا بِغَضَبِكَ وَلَا تُهْلِكْنَا بِعَذَابِكَ وَعَافِنَا قَبْلَ ذَلِكَ

"Әллааһүммә ләә тәкътүлнәә бигадабикә вә ләә түһликнәә би газәәбикә вә гаафинәә каблә зәәлик".
 
Яки бу дога укыла:
 
سُبْحَانَ الَّذِي يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلَآئِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ
 
 "Сүбхәәнәлләзии йүсәббихүр-рагъдү би хәмдиһии вәл-мәләә-икәтү мин хыйифәтиһ".
 

Яңгыр яуганда укыла торган дога

 اللَّهُمَّ هُوَالَيْنَا وَلَا عَلَيْنَا . اللَّهُمَّ عَلَى الْآكَامِ وَالْآحَامِ وَالظِّرَابِ
 
وَالْأَوْدِيَةِ وَمَنَابِةِ الشَّجَرِ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
 
"Әллааһүммә һүә иләйнәә вә ләә галәйнәә. Әллааһүммә галәл-әәкәәми вәл-әәхәәми вәз-зыйрааби вәл-әүдийәти вә мәнәәбәтиш-шәҗәри бирамәтикә йәә әрхәәмәр-раахимиин)  ике я өч мәртәбә укысыннар".
 
Әгәр яңгыр күплектән зарар куркынычы туса, бу доганы укыла:
 
اللَّهُمَّ صَيِبًا نَافِعًا
 
"Әллааһүммә саибән нәәфиган".